Interview met Jan Rupke (VVD)

Jan Rupke is zes jaar wethouder geweest in de gemeente Reeuwijk.
“Ik heb de politiek nooit opgezocht. Ik was geotechnisch adviseur voor infrastructuur en had klussen over de hele wereld. Na mijn pensioen had ik veel tijd over. Mijn buurman was vroeger fractievoorzitter van de VVD geweest en hij stelde: ‘jij moet iets voor de gemeente doen!’ Zo ben ik er ingerold. Mijn vak is altijd mijn hobby geweest.”

Wat is het leukste van wethouder zijn?

“Het leukste vind ik om te werken in een team. Het maakt niet uit of je in het college of de raad zit. Zolang je maar de collectieve belangen verwezenlijkt ten behoeve van de gemeenschap. Je begint ergens aan en het is mooi om te zien dat het resultaat een verbetering is voor de individuele burger.”

Vindt u dat er iets moet veranderen in de lokale politiek?

“Het collectief belang moet anders worden getoetst. Het gaat soms verloren in het politiek geharrewar. Het B&W moet als bestuur een sluitend antwoord geven op vragen van de gemeenschap. Ze moeten niet A zeggen en daarna B doen. Er is geen afstemming geweest en dat maakt een hele slechte indruk. Ik kan dan alleen maar concluderen dat er chaos ontstaat. Het college lijkt bemand te zijn door grote ego’s die niet samen opereren. De politiek verliest de goodwill van de burger, terwijl dat juist belangrijk is. Zo kan de politiek zichzelf veel kwaad aan doen.”

“Ik krijg een slecht gevoel bij mensen die hun eigen belang voor het gemeenschappelijk belang stellen, zeker als ze in een functie zitten waarin ze anderen vertegenwoordigen. Ze zijn meer met zichzelf bezig dan hun functie. Dit is een kwalijke zaak.”

Wat is uw meest bijzondere inspanning voor de gemeente?

“Dat was het project van de randweg tussen de Zoutmansweg en N459. Dit project heeft zes jaar geduurd, waarvan ik vier jaar direct betrokken was. En dat zo’n drie dagen per week. Het heeft lang geduurd doordat een breed draagvlak krijgen belangrijk is. Niet alleen in de raad, maar er moet ook recht worden gedaan aan de belangen van de burger. Bijvoorbeeld overlast voor de omwonenden, luchtvervuiling, geluidsoverlast en veiligheid. Sommige inwoners moeten een stukje individueel belang inleveren voor een groter collectief belang.”

“Een paar maanden later werd ik opgebeld door een opvolger. Ik was zo bezig geweest met de rondweg dat ze mijn naam eraan wilden geven. Ik werd stil en voelde mij zeer vereerd. Ik was verrast door de vernoeming en heb die avond een feestje gehouden. Maar ik heb dit niet in mijn eentje klaar gespeeld. Ik was meer een duwer of trekker, velen anderen hebben een rol gespeeld in dit project.”

Door Sanne Lenselink